Ostróda

Bulimia to bardzo poważna choroba, która może dotknąć osoby w każdym wieku, zarówno kobiety, jak i mężczyzn. Nieleczona, może prowadzić nawet do śmierci, ale również do innych, bardzo poważnych zaburzeń. Niestety, bulimia dotyka również coraz młodszych nastolatków. W szczególności dotyczy to dziewczynek, które zaczynają w tym wieku wyjątkowo zwracać uwagę na swój wygląd i obsesyjnie o niego dbają. Nie każdy rodzic zauważa jednak pierwsze symptomy, aby w porę pomóc swojemu dziecku i udać się wraz z nim na terpię. Na co powinniśmy zwracać uwagę i co nie może uśpić naszej czujności?

Jakie są pierwsze oznaki bulimii?

Choroba to wiąże się z silnym przymusem do wymiotowania, w trosce o to, aby organizm nie przyswajał żadnych zbędnych kalorii, ponieważ może to prowadzić do przybierania masy ciała. Bulimicy zwykle miewają napady głodu i jadają kompulsywnie, aby później zmuszać się do oddawania wymiotów w ukryciu. Osoby chore nie są w stanie opanować chęci jedzenia, kiedy denerwują się lub napotykają problem, ale bardzo szybko muszę się go pozbyć. Jeśli dziecko miewa napady głodu, ale unika głównych posiłków, może być to dla rodzica sygnałem, że dzieje się coś złego. Rodzice bulimików często znajdują w ich pokojach opakowania po batonikach, czy chipsach, które poukrywane są w dziwnych miejscach. Niepokój powinno również wzbudzić to, kiedy młody człowiek, zaraz po zjedzeniu posiłku, zamyka się na dłuższy czas w łazience. W każdej z tych sytuacji konieczna jest rozmowa i czujność.

Leczenie bulimii u nastolatków – jak wygląda?

Jak postąpić, kiedy podejrzewamy u dziecka problemy żywieniowe? Przede wszystkim, nie wolno na nie krzyczeć, a konieczna jest spokojna rozmowa. Tego typu schorzenia, najczęściej są wynikiem innych problemów, które pojawiają się w życiu młodego człowieka oraz trudności z samoakceptacją. Jeśli mamy pewność, że nasze dziecko choruje, powinniśmy zdecydować się na specjalistyczne leczenie bulimii. Nie wystarczy jednak sama terapia z psychologiem. Bardzo ważna jest również opieka samego lekarza, ponieważ bulimicy bardzo często są niedożywieni i mają niedobory witamin i substancji odżywczych.